Als je productieomgevingen wilt optimaliseren ontkom je niet aan de Theory of Constraints (TOC).
Traditionele efficiëntie theorieën gaan ervan uit dat machines altijd zo veel mogelijk dienen te produceren in verband met schaalvoordelen.
In de TOC wordt alleen het gebruik van bottleneck gemaximaliseerd om zo ‘het doel’ van de organisatie te verwezenlijken; geld genereren om de toekomst van de organisatie te waarborgen. In de essentie ga je effectief werken, in plaats van blinde focus op efficiëntie.
De Vijf Stappen
- Identificeer het knelpunt van het systeem: waar ligt meer marktvraag is dan capaciteit?
- Bepaal de bottleneck van het systeem: bepaal hoe je de resource volledig kunt benutten en hiervan profiteren.
- Alles ondergeschikt maken aan het knelpunt: Werk effectief, niet efficiënt. Effectief werken betekent werken om de effectiviteit van de beperking te verbeteren.
- Verbeter het knelpunt van het systeem: niet door extra capaciteit toe te voegen, maar bijvoorbeeld om taken te ontlasten, taken te integreren, taken te vereenvoudigen of taken bij de beperking te elimineren.
- Vermijd traagheid en herhaal het proces: Als een knelpunt in de vorige stappen is verbroken/opgelost, gaat je terug naar stap 1, maar laat niet toe dat traagheid de knelpunt van een systeem veroorzaakt.
Waar begin je?
Het identificeren van de beperking klinkt als een simpele eerste stap, maar als het een simpele stap was, waarom slagen de meeste organisaties er dan niet in om het te identificeren?
Om deze vraag te beantwoorden, moeten we verwijzen naar de leringen van Dr. W. Edwards Deming. Hij verwoordde duidelijk dat pogingen om een proces te verbeteren dat niet stabiel is, ertoe zal leiden dat het proces instabieler wordt.
Hier vertel ik je morgen meer over.
