Een digitale fabriek kan complex lijken als je de onderliggende systemen niet begrijpt.
De beste manier om een complex systeem te bouwen dat werkt, is door eenvoudige systemen samen te brengen die werken.
Met andere woorden: je begint met de basisfuncties en koppelt deze vervolgens aan elkaar.
De ingenieurs of softwaretechnici zullen dit waarschijnlijk nog weten van de studie: hetzelfde geldt voor het oplossen van een moeilijke wiskundige berekening - je begint met de binnenste stukjes en werkt je weg totdat je de vergelijking kunt oplossen.
Van buiten naar binnen werken is haast niet te doen.
Dit principe wordt ook wel de bottom-up benadering genoemd.
Het kan worden toegepast op procesverbetering, softwareontwikkeling, integraties of het bepalen van een strategie. Door naar de meest fundamentele functies te kijken en vervolgens de beste systemen aan elkaar te koppelen, ontdek je dat het niet ingewikkeld hoeft te zijn.
Bijvoorbeeld: weet je hoe een CAM-systeem tot productietijden komt? Of wat een database precies is? Of wat een XML wel of niet kan?
